Πέθανε ο Βρετανός σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ, ο καλλιτέχνης που υπέγραψε μεταξύ άλλων, τη φοβερή ταινία «Εξπρές του μεσονυχτίου».

Ο Βρετανός κινηματογραφιστής Άλαν Πάρκερ, που σκηνοθέτησε τις ταινίες «Εξπρές του μεσονυχτίου», «Ανήλικοι ριφιφίδες» (Μπάγκσι Μαλόουν), «Ο Μισισιπής καίγεται», «Εβίτα», πέθανε 76 ετών, όπως μεταδίδουν βρετανικά μέσα ενημέρωσης.

Η αποκορύφωση της καριέρας του Αλαν Πάρκερ – Η ταινία «Το Εξπρές του Μεσονυχτίου»

Η αυτοβιογραφία του Μπίλι Χέιζ, Αμερικανού φοιτητή, ο οποίος κλείστηκε στις τουρκικές φυλακές με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών έγινε σενάριο για μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της δεκαετίας του ‘70.

Σε σενάριο του Όλιβερ Στόουν, η ταινία «Το Εξπρές του Μεσονυχτίου» κέρδισε 2 Όσκαρ, ενώ απαγορεύτηκε στην Τουρκία, όπου και προβλήθηκε μόλις το 1992 από ιδιωτικό κανάλι της γείτονος χώρας.

Ο Μπίλι Χέιζ, ο άνδρας που έγραψε για την εμπειρία του στις φυλακές της Τουρκίας, δήλωσε αργότερα ότι οι Τούρκοι είχαν δίκιο.

Επίσης, παραδέχτηκε ότι η ταινία ήταν πιο βίαιη απ’ ότι η ζωή στις φυλακές της Τουρκίας, φέροντας ως παράδειγμα πως ποτέ δεν έπεσε θύμα βιασμού.

Πιο συγκεκριμένα,  εξομολογήθηκε πως συμμετείχε σε σεξουαλικές πράξεις με την συναίνεσή του.

Ποτέ δεν έκοψε την γλώσσα συγκρατούμενου του, όπως φαίνεται στην ταινία «Το Εξπρές του μεσονυχτίου», και ποτέ δεν σκότωσε τον φύλακα για να καταφέρει να αποδράσει.

Όταν ο Άλαν Πάρκερ σκηνοθετούσε τη Μαντόνα, για το «Εβίτα»

Ο εκλιπών σκηνοθέτης υπογράφει μια ακόμη ταινία, η οποία έσπασε ταμεία και προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε, τα Χριστούγεννα του 1996.

Η μεταφορά της ζωής της εμβληματικής προσωπικότητας της Αργεντινής, Εβίτα Περόν, σε ένα ιδιαίτερο μιούζικαλ με πρωταγωνιστές την Μαντόνα και τον Αντόνιο Μπαντέρας προτάθηκε για πέντε Όσκαρ και τελικά απέσπασε εκείνο του πρωτότυπου τραγουδιού για το «You Must Love Me».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Μαντόνα έλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού έγραψε ένα μεγάλο γράμμα στον σκηνοθέτη Άλαν Πάρκερ.

Με το γράμμα, του έστελνε μια κόπια του βιντεοκλίπ της για το τραγούδι «Take A Bow» , το οποίο σκηνοθετικά τοποθετείται στις δεκαετίες του ’40 και ’50.