Το παγκόσμιο κίνημα του #Metoo αλλά και η… ελληνική εκδοχή του που εμφανίστηκε με σχετική καθυστέρηση, είναι ίσως το πιο σημαντικό κίνημα των τελευταίων ετών.

Αποκαλύφθηκαν άθλιες συμπεριφορές ανδρών, βγήκαν στο φως βιασμοί και άλλα εγκλήματα κατά της γενετήσιας αξιοπρέπειας που ήταν κρυμμένα καλά, σαν σκελετοί στις ντουλάπες.

Ανοιξε ένα παράθυρο για να υποχωρήσουν στερεότυπα δεκαετιών, για να φανεί μια μικρή χαραμάδα ελπίδας σε μια σκληρή πατριαρχική κοινωνία.

Γυναίκες μίλησαν, έσπασαν τη σιωπή τους, αποκάλυψαν γεγονότα που δεν το χωράει ο νους και τιμωρήθηκαν δολοφόνοι ψυχών και σωμάτων.

Υπάρχουν πολλά να γίνουν, αλλά το νερό μπήκε στο αυλάκι και κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει.

Κανείς;

Μήπως υπάρχει κάτι που μπορεί να ευτελίσει το γυναικείο κίνημα για χειραφέτηση; Για μια κοινωνία που δεν θα φοβάται η γυναίκα τον άνδρα. Στο σπίτι, στο δρόμο, στο μπαρ, στη δουλειά;

Μήπως υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις που μπορούν να γυρίσουν πίσω αυτή την τιτάνια προσπάθεια που γίνεται να βγουν στη φόρα τα άπλυτα άθλιων ανδρών;

Περιπτώσεις όπως ο λεγόμενος «βιασμός της Θεσσαλονίκης» δείχνει ότι πολλά μπορούν να συμβούν. Και πολλά μπορούν να ανατραπούν. Δυστυχώς προς το χειρότερο.