Άλλη μια πτυχή του πόνου που φέρνει για τις γυναίκες η κατάληψη της εξουσίας του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν φέρνει στο φως της δημοσιότητας ο Guardian.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, εκτός των άλλων απαγορεύσεων και κινδύνων που ελλοχεύουν για τις γυναίκες, εκείνες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους ενδέχεται να χάσουν για πάντα την επιμέλειά τους.

Στο άρθρο του, ο Guardian παρουσιάζει την ιστορία της Ραϊχάνα, μιας Αφγανής που μεγαλώνει μόνη της την 6χρονη κόρη της μετά τη δολοφονία του συζύγου της από δυνάμεις των Ταλιμπάν εντός του 2020.

Όπως αναφέρει, οι γονείς του συζύγου της διεκδίκησαν την επιμέλεια της κόρης της μετά τον θάνατό του, όμως η Ραϊχάνα κατάφερε να κερδίσει τη δίκη, αφού το αφγανικό πολιτικό δίκαιο προβλέπει ότι οι γυναίκες μπορούν να αναλάβουν την επιμέλεια των παιδιών τους στο πλαίσιο μονογονεϊκής οικογένειας, εφόσον είναι σε θέση να τα συντηρήσουν.

Τώρα, με την πόλη της να έχει πέσει στα χέρια των Ταλιμπάν, η Ραϊχάνα βρίσκεται μπροστά σε τεράστιους κινδύνους.

«Την ημέρα που έπεσε η Μαζάρ-ι-Σαρίφ», διηγείται, ο κουνιάδος μου εμφανίστηκε στο σπίτι του πατέρα μου, όπου ζούσα συνοδεία μαχητών Ταλιμπάν και απαίτησαν να τους δώσω την κόρη μου».

Ευτυχώς, εκείνη την ώρα στο σπίτι δεν ήταν κανείς και όταν η Ραϊχάνα ενημερώθηκε για τα γεγονότα πήρε το παιδί της και έφυγε για την Καμπούλ.

«Ήθελαν να μου πάρουν την κόρη μου», λέει στον Guardian. «Κρυφτήκαμε σε σακιά με αλεύρι στην καρότσα ενός φορτηγού και όταν μας εντόπισε ο οδηγός τον ικετέψαμε να μας μεταφέρει στην Καμπούλ».

Όταν έφτασαν εκεί, η Ραϊχάνα ξεκίνησε να πηγαίνει από τη μια πρεσβεία στην άλλη εκλιπαρώντας για βοήθεια. Εντέλει η αδερφή της, που ζει στη Βρετανία, κατάφερε να εξασφαλίσει τη μεταφορά τους προς την ασφάλεια. Τώρα βρίσκονται στο Μάντσεστερ.

«Κατάφερα να φύγω από το Αφγανιστάν με τεράστια δυσκολία. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που η κόρη μου είναι μαζί μου», λέει η Ραϊχάνα. «Ευχαριστώ τη βρετανική κυβέρνηση».

Η ζωή για τις ανύπαντρες μητέρες στο Αφγανιστάν πάντα σημαδευόταν από τον στιγματισμό, τη φτώχεια και την περιθωριοποίηση. Όμως τώρα, που οι Ταλιμπάν έχουν πάρει τον έλεγχο της χώρας, οι ελάχιστες προστασίες που είχαν έχουν εξαφανιστεί και η κατάστασή τους γίνεται όλο και πιο απελπιστική.

Η 28χρονη Γιάλντα, μια μονογονέας τριών παιδιών κρύβεται στην Καμπούλ, καθώς ο πρώην σύζυγός της την ψάχνει για να της πάρει τα παιδιά.

«Ο πρώην σύζυγός μου είναι μέλος των Ταλιμπάν πλέον και τώρα προσπαθεί να μου πάρει τα παιδιά», λέει στον Guardian. «Έχουν περικυκλώσει το σπίτι του πατέρα μου. Τους παρενοχλούν διαρκώς ψάχνοντας για εμένα και τα παιδιά μου. Θέλει να χρησιμοποιήσει όποια ευκαιρία βρει μπροστά του».

Η Γιάλντα εξομολογείται ότι ο σύζυγός της την τρομοκρατούσε επί χρόνια. «Ο πατέρας μου κανόνισε τον γάμο μας όταν ήμουν μόλις 14 ετών. Δεν ήξερα τίποτα για τον γάμο. Ήμουν και η ίδια ακόμη παιδί», λέει.

Λίγο αργότερα έμεινε έγκυος και στα χρόνια που ακολούθησαν το ζευγάρι έκανε άλλα δυο παιδιά. Εκείνο το διάστημα κατάλαβε ότι ο σύζυγός της ήταν μέλος των Ταλιμπάν. Υποστηρίζει ότι ο γάμος της ήταν γεμάτος βία και κακοποίηση.

«Δεν άφηνε την κόρη μας να πάει στο σχολείο. Επίσης με χτυπούσε με τη ζώνη του όταν επέμενα να την αφήσει να πάει στο σχολείο. Το σώμα μου είναι γεμάτο σημάδια της βίας του», εξηγεί.

Το 2014 αποφάσισε ότι δεν άντεχε άλλο. «Μια χειμωνιάτικη νύχτα, ενώ ο σύζυγός μου ήταν με τους Ταλιμπάν, πήρα τα παιδιά μας και δραπέτευσα Ήταν πολύ σκοτεινά και έκανε πολύ κρύο όμως κατάφερα να δραπετεύσω με τη βοήθεια του γείτονά μας. Πήρα τα παιδιά μου και μπήκαμε σε ένα αυτοκίνητο προς την Καμπούλ».

Από εκεί, η Γιάλντα δραπέτευσε στο Πακιστάν και επέστρεψε στο Αφγανιστάν μόνο όταν την ενημέρωσαν ότι ο σύζυγός της είχε συλληφθεί και βρισκόταν στη φυλακή. Όταν γύρισε, της παραχωρήθηκε η επιμέλεια των παιδιών τους. Όμως τώρα, που οι Ταλιμπάν βρίσκονται ξανά στην εξουσία, είναι τρομοκρατημένη για το τι μπορεί να συμβεί. Κρύβεται και ελπίζει η αίτησή της για βίζα στις ΗΠΑ να εγκριθεί. Όμως δεν ξέρει πώς θα καταφέρει να φύγει από τη χώρα, ακόμη κι αν αυτό συμβεί πράγματι.

«Έχω υποφέρει τόσο πολύ για χάρη των παιδιών μου μέχρι το 2014», θυμάται «Έχω ανεχτεί πολύ πόνο για να τα φροντίσω. Ήμουν και μάνα και πατέρας για εκείνα».

«Ποτέ δεν θα τα εγκαταλείψω, όμως χρειάζομαι βοήθεια για να καταφέρω να τα κρατήσω κοντά μου».

*Για την ασφάλεια των γυναικών έχουν χρησιμοποιηθεί ψευδώνυμα