Πρόκειται για μια όλο και συχνότερη κατάσταση στις ανεπτυγμένες χώρες, η οποία δεν έχει επίσημα αναγνωριστεί ως διαταραχή πρόσληψη τροφής και άρα δεν κατατάσσεται ως ανεξάρτητη διάγνωση είναι η ορθορεξία.

Η ορθορεξία ή «orthorexia nervosa» κατατάσσεται λοιπόν στις Διατροφικές Διαταραχές Μη Προσδιοριζόμενες Διαφορετικά-EDNOS (Eating Disorders Not Otherwise Specified) άρα δηλαδή ακόμα άτυπες και λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Συνήθως, τα άτομα που πάσχουν από αυτές τις διαταραχές πιστεύουν ότι δεν έχουν κάποια διατροφική διαταραχή και άρα δεν αξίζουν τη βοήθεια ειδικού.

Τι είναι ακριβώς;

Ο όρος ορθορεξία προέρχεται από την ελληνική λέξη ορθός που σημαίνει σωστή και όρεξη. Χαρακτηρίζεται από παθολογική εμμονή για βιολογικά «καθαρή» ή σωστή, υγιεινή τροφή η οποία οδηγεί σε σημαντικούς διατροφικούς περιορισμούς. Τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η αποφυγή-σε επίπεδο ψυχαναγκασμού- των «ανθυγιεινών» τροφίμων, όπως η ζάχαρη, αλάτι, καφείνη, το αλκοόλ, τα γλυκίσματα, τα τηγανητά, το σιτάρι, το ζωικό λίπος, η σόγια, το καλαμπόκι, τα γαλακτοκομικά.

Οι ορθορεξικοί άνθρωποι αρχίζουν να τρώνε καλά και στη συνέχεια διαιωνίζουν μια εμμονή ή σταθεροποίηση σε περιοριστικό φαγητό ως προς την ποιότητα. Αφαιρούν ετντελώς τα λιπαρά από τη διατροφή τους, προσλαμβάνουν τροφές που δεν περιέχουν πρόσθετα, ενώ τελικά τους δημιουργείται μια μανία εναντίον της λήψης «κακής» τροφής.

Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε ότι όσοι ακολουθούν έναν τρόπο διατροφής με απολύτως συνειδητές επιλογές που τυγχάνει να είναι και υγιεινές, όπως για παράδειγμα στην αυστηρή χορτοφαγία, δεν χαρακτηρίζονται ως ορθορεκτικοί. Τα ορθορεκτικά άτομα άλλωστε υιοθετούν αντικοινωνική συμπεριφορά, καθώς δεν μπορούν εύκολα να διαχειριστούν διατροφικά θέματα παρουσία άλλων.

Συγκεκριμένα, οι ορθορεκτικοί σκέφτονται την δίαιτα περισσότερο από τρεις ώρες ημερησίως και προγραμματίζουν τα γεύματα τους πολλές μέρες πριν από την κατανάλωσή τους, πράγμα που δεν είναι σωστό, διότι με αυτό το τρόπο το φαγητό τους γίνεται εμμονή.

Η θρεπτική αξία του γεύματος είναι περισσότερο σημαντική από την ευχαρίστηση της κατανάλωσής του, κάτι το οποίο το εκτιμούν πάντοτε πριν από το φαγητό, ενώ νιώθουν έντονο αίσθημα αυτοπεποίθησης, όταν τρώνε υγιεινά.

Οι ορθορεκτικοί ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια συγκεκριμένους κανόνες και καμαρώνουν πολύ γι’ αυτό. Πολλές φορές, όσο πιο δύσκολοι οι κανόνες, τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση νιώθουν για την τήρησή τους, παρά το «βαρύ» τίμημα. Όταν χαλάει η διατροφή τους, επιβάλουν στον εαυτό τους τιμωρίες π.χ. «έφαγα μισό σοκολατάκι και γι’ αυτό την υπόλοιπη ημέρα δεν έφαγα απολύτως τίποτα».

Ένα ορθορεκτικό άτομο γίνεται εξαιρετικά πειθαρχημένο για το τι τρώει, και καταναλώνει μόνο τα τρόφιμα που θεωρεί ότι είναι αγνά και φυσικά. Ακόμα και τα σκεύη που χρησιμοποιούν πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις: πρέπει να είναι αποστειρωμένα και απολύτως καθαρά!

Η ζωή τους γίνεται μία συνεχόμενη μάχη για να βρουν και να τρώνε μόνο τα σωστά τρόφιμα και να αποφύγουν να φάνε «μολυσμένα» ή «επικίνδυνα» τρόφιμα όπως γλυκά, κέικ, πατατάκια, ψωμί και γενικώς πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα. Αισθήματα ενοχής, αηδίας και ατέλειας θα ακολουθήσουν μετά από οποιαδήποτε απόκλιση από τους κανόνες.

Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της ορθορεξίας;

Σύμφωνα με τον Εθνικό Σύνδεσμο Διατροφικών Διαταραχών στη Βρετανία, τα προειδοποιητικά σημάδια της ορθορεξίας περιλαμβάνουν τον υποχρεωτικό έλεγχο των συστατικών στις ετικέτες, τον αποκλεισμό στη ποικιλία των τροφών οπότε και παρουσιάζονται υψηλά επίπεδα ψυχολογικής έντασης όταν δεν υπάρχουν «υγιεινά» τρόφιμα στο διαιτολόγιο, έντονη ενασχόληση με λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης και blogs.

Τα άτομα με ορθορεξία συνήθως αποκλείουν τα επεξεργασμένα δημητριακά και τα προστιθέμενα σάκχαρα και μπορούν να κόψουν τη γλουτένη, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τη σόγια και άλλα τρόφιμα ή ολόκληρες ομάδες τροφίμων. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η ορθορεξία οδηγεί τελικά σε υποσιτισμό όταν εξαλειφθούν βασικά θρεπτικά συστατικά από τη διατροφή. Δεν σημαίνει βέβαια πως ένας ορθορεκτικός είναι και αδύνατος. Πολλοί από την ομάδα αυτή, είναι παχύσαρκα άτομα.

Ο Δρ. Steve Bratman, ο πρώτος άνθρωπος που περιέγραψε την ορθορεξία το 1997 δηλώνει το εξής χαρακτηριστικό:

«Κάποιος που περνά τις ημέρες του τρώγοντας βρώμη μπορεί να νιώθει τόσο άγιος σαν να είχε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στη βοήθεια των αστέγων»!

Έτσι δίνεται έμφαση στην ευλαβική σχεδόν ασκητική τήρηση συγκεκριμένου διαιτολογίου με αφοσίωση και έτσι το άτομο νιώθει «καθαρός» και αγνός. Αντίθετα, στη πιθανότητα παλινδρόμησης στη διατροφική συμπεριφορά βιώνονται συναισθήματα ενοχής και ανεπάρκειας. Αυτή η συμπεριφορά είναι παρόμοια με εκείνη των ατόμων που πάσχουν από Ψυχογενή ανορεξία ή Ψυχογενή βουλιμία, με τη διαφορά ότι οι ανορεκτικοί και οι βουλιμικοί ενδιαφέρονται για την ποσότητα των τροφίμων που καταναλώνουν, ενώ οι ορθορεκτικοί ενδιαφέρονται για την ποιότητα των τροφίμων.

Μήπως…

Αφιερώνετε περισσότερο από 3 ώρες ημερησίως με το να σκέφτεστε τι ακριβώς θα φάτε;
Προγραμματίζετε τα γεύματά σας αρκετές ημέρες πριν;
Είναι η θρεπτική αξία του γεύματός σας περισσότερο σημαντική από την ευχαρίστηση της κατανάλωσής του;
Μειώθηκε η ποιότητα της ζωής σας με την αύξηση της ποιότητας της διατροφής σας;
Έχετε γίνει πιο αυστηροί με τον εαυτό σας πρόσφατα;
Αυξάνεται η αυτοπεποίθηση σας όταν τρώτε υγιεινά;
Έχετε σταματήσει να καταναλώνετε τα τρόφιμα που απολαμβάνατε, προκειμένου να καταναλώνετε τα «σωστά» τρόφιμα;
Η διατροφή σας δεν σας επιτρέπει εύκολα να φάτε έξω, απομακρύνοντάς σας από την οικογένεια και τους φίλους σας;
Αισθάνεστε ένοχοι όταν «χαλάτε» τη δίαιτά σας;
Αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας και ότι έχετε τον πλήρη έλεγχο όταν τρώτε υγιεινά;

Αν υπάρχουν 4-5 θετικές απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις, τότε συνιστάται το άτομο να χαλαρώσει σχετικά με τη διατροφή του και να επισκεφθεί κάποιον ειδικό. Αν οι θετικές απαντήσεις είναι περισσότερες, τότε η ενασχόληση με τη σωστή διατροφή έχει φτάσει σε σημείο εμμονής. Το φαινόμενο της ορθορεξίας χρήζει προσέγγισης από διεπιστημονική ομάδα. Η συνεργασία εξειδικευμένων θεραπευτών-τόσο ψυχιάτρου ή ψυχολόγου όσο και διαιτολόγου ή γιαατρού κρίνεται απαραίτητη.

Η ορθορεξία επηρεάζει άνδρες και γυναίκες με μεγάλο εύρος ηλικιών, ιδιαίτερα όμως παρατηρείται γύρω στην ηλικία των τριάντα.

Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν ότι η ορθορεξία απαντάται περισσότερο σε άντρες και ειδικά σ’ αυτούς με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης / εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα, πρόσφατη μελέτη ανέδειξε σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ του φύλου και του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), κυρίως για τους άνδρες αλλά όχι για τις γυναίκες, ένας υψηλότερος ΔΜΣ συνδέθηκε με μεγαλύτερη συμπτωματολογία της ορθορεξίας. Όπως επίσης και ο ναρκισσισμός και η τελειομανία είναι χαρακτηριστικά προσωπικότητας που συνδέονται με την υπόλοιπη κλινική εικόνα της ορθορεξίας.