Την επίδραση των ταξιδιωτικών περιορισμών στην διάδοση της COVID-19 κατά την αρχή της πανδημίας, μελετούν επιστήμονες.
Τα μοντέλα που επεξεργάζονται οι ερευνητές ανά τον κόσμο, δείχνουν ότι οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί λειτούργησαν θετικά στην μείωση της εξάπλωσης του κορονοϊού στην αρχή της πανδημίας, αλλά ήταν λιγότερο αποτελεσματικοί κατά τη διάρκεια του έτους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το κλείσιμο των συνόρων μπορεί να είχε βοηθήσει στον περιορισμό της μετάδοσης του ιού τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Αλλά όταν ο κορονοϊός είχε αρχίσει ήδη να εξαπλώνεται σε άλλες χώρες, το κλείσιμο των συνόρων δεν ήταν μια επαρκής λύση.
Πριν από την πανδημία, οι περισσότερες χώρες επέβαλλαν περιορισμούς στα σύνορά τους σε επιλεγμένες χώρες όπου υπήρχαν πολλά κρούσματα άλλων μολυσματικών ασθενειών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τέτοια μέτρα ήταν σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά. Για παράδειγμα, οι λοιμώξεις από τη γρίπη, συχνά δεν ανιχνεύονται, λέει η Karen Grépin, οικονομολόγος υγείας στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ.
Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε κατάσταση παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης για τον κοροναϊό, συμβούλεψε τις χώρες να διατηρήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά. Αλλά σχεδόν όλες οι χώρες αγνόησαν αυτή τη συμβουλή και έκλεισαν τα σύνορά τους, συμβάλλοντας σε μια άνευ προηγουμένου πτώση των παγκόσμιων ταξιδιών που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
«Δεν είχαμε ιδέα ότι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα ήταν διατεθειμένες να επιβάλουν συνολικό κλείσιμο συνόρων και συναφή μέτρα που θα κόστιζαν στην παγκόσμια οικονομία περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα», λέει ο Steven Hoffman, δικηγόρος και επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο York στο Τορόντο του Καναδά.
Τι δείχνουν τα μοντέλα
Οι περισσότερες μελέτες που εξετάζουν την επίδραση των ταξιδιωτικών περιορισμών που επιβάλλονται κατά τη διάρκεια της πανδημίας, βασίζονται σε θεωρητικά μοντέλα.
Σε μια ανασκόπηση 29 μελετών που δημοσιεύτηκαν στο medRxiv
